Verse zalmeitjes

Tja, wat ga je daar mee doen? Het ziet er schitterend uit, een mooi pakketje oranje eitjes aan een kant bijeen gehouden door een membraan. Als je het oppakt en buigt, zie je dat de eitjes ook in een soort lamellen bijeen worden gehouden. Zo rauw smaken ze heel licht als zalm, maar te flauw om echt zo te eten. Eerst dacht ik er een soort sausje als bij sashimi bij te maken, met limoenrasp, sap en vissaus, maar dat was niet echt lekker en de eitjes werden er grijzig van. Het limoensap gaart ze natuurlijk een beetje. Dus toch maar opgezocht op internet. Veel recepten zijn er niet te vinden en de beste optie leek me ze te pekelen, zodat ze ongeveer zo worden als in een potje. Maar dan natuurlijk veeel lekkerder! Een flink zoute pekel gemaakt, een half kopje zout (fleur de sel genomen) op een halve liter warm water. Zout op laten lossen en het pakket zalmeitjes erin. Ca. 45 minuten laten liggen. Daarna zijn de eitjes een beetje steviger en wel grauwig geworden, maar dat komt weer goed. Haal de eitjes uit de pekel en bewaar deze. Maak in een fijne zeef met je handen de eitjes voorzichtig los van de membranen en zorg dat je kleine stukjes ook verwijderd. Spoel met lauwwarm water af en giet af (in de zeef dus, anders ben je de eitjes zo kwijt). Doe ze hierna weer in de pekel en je ziet ze weer mooi glanzend oranje worden. Hierna weer zeven en ze zijn klaar. Ze zouden zo langer bewaard kunnen blijven, maar met al dat lauwwarme water en fijn met de handen erdoor zou ik ze maar snel opeten. Als garnering op sushi, vis, of op plakjes hardgekookt ei.

Tenminste als je de kans krijgt om de eitjes vers te vinden. Dit was de eerste keer dat ik ze zo heb gezien. Gekocht trouwens bij vishandel Zoutenbier op het De Savornin Lohmanplein in Den Haag. En voor de nieuwsgierigen: €7,95 per pond.